Sado e fortë mund të jetë dashuria në fillimet e saj, koha ka treguar se e zbeh atë pak e nga pak.

Kjo i ndodh shumë çifteve edhe pse kundër vullnetit tonë.

Sa herë që lodhemi gjatë ditës, dhe kur kthehemi në shtëpi, burri apo edhe gruaja mund të na kërkojë diçka speciale, por kur ne nuk e bëjmë bashkëshorti ose bashkëshortja mund të v arë turinjtë.

Kjo mund ta vendosë marrëdhënien në k rizë, madje ta çojë atë në shpërbërje.

Kjo ishte pikërisht ajo që po kalonte Sara, e cila kishte 7 vite me të njëjtin partner, por lidhja kishte arritur monotoni e rutinë. Ajo ishte e dës hpëruar, vazhdimisht pyeste nëse burri i saj ende e donte atë dhe kështu vendosi ta zbulojë.

Ai i shkroi një letër që ia la pranë krevatit në dhomë….

Në letër ishte e shkruar: “Matteo, marrëdhënia jonë nuk është më e njëjta, rutina gradualisht ka marrë posedimin e ditëve tona. Kur kthehesh në shtëpi, je gjithmonë i lod hur dhe nuk do të jesh me mua. Shëtitjet tona janë zb ehur dhe ti preferon të shikosh ndeshjet në shtëpi.

Ti nuk më thua se më do, si kohë më parë. Më vjen keq, por marrëdhënia jonë nuk mund të vazhdojë kështu”.

Kjo letër paraqet një rr ezik të madh për Sarën, sepse ajo ende e donte burrin e saj. Megjithatë, ajo e shkroi atë për të kuptuar nëse ai ndjente të njëjtën gjë për të ose nëse dashuria kishte mbaruar.

Por ajo ishte e gatshme ta pranonte rre zikun, sepse ankthi po e konsumonte. Kështu që ajo u fs heh nën shtrat dhe priti bashkëshortin e saj. Pas disa orësh burri i saj u kthye nga puna, shumë i lod hur, si zakonisht.

Kur hyri në shtëpi, megjithatë, ai dëgjoi një heshtje shqe tësuese: asnjë televizor nuk ishte ndezur dhe zëri i gruas së tij nuk këndonte në dush.

Në fillim mendoi se kishte shkuar te një mikeshë pa paralajmërim. Pastaj, duke hyrë në dhomën e errët, pa vetëm dritën e llambës që ndriçonte një letër.

Matteo iu afrua shtratit, mori letrën dhe u ul për ta lexuar. Pas leximit të tij, ai mbeti i heshtur për disa minuta. Pastaj mori një copë letre, shkroi diçka dhe e vendosi së bashku me letrën në tavolinë.

Pra, ai filloi të kërcejë në gëzim, sikur ky të ishte lajmi më i mirë i dëgjuar ndonjëherë.

Në atë pikë, ai mori telefonin e tij, i telefonoi dikujt dhe tha: “Ç’kemi dashuria ime! Gruaja më në fund e kuptoi se historia jonë mbaroi dhe ajo u largua nga shtëpia. Tani jemi të lirë të jemi së bashku”.

Dhe ai u largua nga shtëpia. Sara ishte e habitur, ajo nuk mund të besonte se pas gjithë asaj kohe, burri i saj lejoi të shkonte në këtë mënyrë martesa e tyre.

Ajo i dinte se gjërat nuk po shkonin mirë, por kurrë nuk e imagjinonte se do të shkonte në atë nivel….

Ajo kurrë nuk kishte menduar se mund të kishte një person të tretë në marrëdhënien e tyre. Në lot, Sara mori shënimin e lënë në tryezën e Matteo-s. Fillimisht ajo nuk donte ta lexonte, por pas disa minutash filloi ta bënte.

“Përshëndetje dashuri! Do të të jap disa këshilla. Herën tjetër që do të duash të provosh marrëdhënien tonë, kontrollo që këmbët tuaja të mos duken nga poshtë shtratit. Je e ç mendur, por unë të dua shumë! Unë shkova në dyqan për të blerë diçka “.

Mësimi është i qartë. Fr ika dhe pasiguria mund të bëhen ar miqtë tanë më të keqinj. Të dyja mund ta shu ajnë zja rrin e dashurisë.

Megjithatë, në duart tona ekziston një mënyrë për të shpëtuar marrëdhënien tonë dhe për të rindërtuar fla kën dhe është dialogu….