Ata nisen bashkejetesen pasi ai u kthye nga Greqia. Në atë mosha gruaja tregon se e kishte parë vetëm si k allëp dhe i kishte pëlqyer shumë dhe pranoi që të martohej me të.
Ata filluan të jetonin tek shtëpia e nënës së saj.
50-vjeçarja: Ai nuk donte të bënte ce lebrim sepse ne bëmë fëmijë pas 15 vitesh.
Ai më thoshte që nuk besoja që në moshën 27 vjeç të të gjeja të ndershme, ai vinte nga Greqia, kishte bërë jetë të shth urur.
Ai donte fëmijë shpejt, por është punë e Zotit, nuk është me su stë. Kur kam ngelur shtatzënë pastaj, atëherë ka thënë hajde shkojmë të bëjmë ce lebrimin dhe e bëmë.
Më v d e s fëmija, pata një shtatzëni, jo të mbarë, nga muaji i 7 deri në muajin e 9 pati një zhvillim tej mase, më v d iq fëmija në bark, jam shtruar në sp it al.
A ma v d i q ën ata, e më v d i q mua, kjo nuk u përcaktua. Pas lindjes që fëmija u shpall i v d e k ur më kanë bërë analizat, kam dalë me një di abet 175 dhe thanë që ta ka mb y tur diabeti, ndërkohë në lindje doktor ët më p l as in dhe të mt hin.
Më kuronin për ka n ce r në mëlçi. Unë nuk jam di abet ike për fajin tim apo për shkak të gjen etikës së familjes. Është dë mtuar pankreasi,
ai nuk prodhon ins ulinë, të mthi u ho q dhe unë mbeta dhe sot e kësaj dite, ka 23 vjet që po vu aj me dia betin. 50-vjeçarja tregon prej atij operacioni ajo po vu an nga së mundj e të shumta dhe di abeti po e çon drejt ver bërisë.
Nuk ka kushtet ekonomike që të blejë ilaç et apo të bëjë ndërhyrjet e duhura. Ajo i bën thirrje shtetit sepse asnjë ilaç nuk subvencionohet.
Mirela Milori: Pas hu mbjes së fëmijës së parë, t’u bëre me një vajzë. 50-vjeçarja: Kejsi ka lindur në 2006. Mjekët ma nd aluan të lindja fëmijë sërish sepse thanë që siç të v d i q fëmija, do vd esësh dhe ti.
Gruaja tregon se ajo ngeli shtatzënë dhe ishte një lumturi shumë e madhe për të gjithë, ndërsa për nënën e saj të ndjerë ekz istonte një fr ikë dhe merak i madh.
Ajo shprehet se dëshironte që ta mblidhte burrin sepse ai pinte, v idhte në shtëpi, shkonte me të tjera, Lekë nuk sillte asnjëherë.
Prej da shurisë së madhe, gruaja i besonte shumë burrit, ai i thoshte të mos dëgjojë asnjë gjë çfarë thuhet, se korçarët merren me fjalë dhe duan që vetëm t’i ndajnë dhe të mbeten rrugëve. 50-vjeçarja tregon se edhe pas lindjes së vajzës ai nuk ndryshoi.
Pas 2 muajsh që ishte sht atzënë ajo erdhi në Tiranë në sp ital për të qenë nën kontrollin e mjekëve, ndërsa ai gjatë qëndrimit e ka tu rpëruar para doktorëve dhe para të gjithëve.
600 mijë Lekë që i kishte dhënë e ëma e gruas për t’u ku jdesur për të, për t’u ushqyer etj, ai i prishi të gjitha, madje i merrte varësen, orën, celularin e çdo gjë dhe i linte nëpër lokale, hyri në një rrugë shumë të keqe.
Pas lindjes së vajzës, ai nuk u bë më i gjallë. Një ditë shkoi i de ur të merrte rrobat e tij në shtëpi ndërkohë që ajo ishte në spit al dhe ai ng a cmoi vjehrrën duke e pr ekur në pjesën i n ti me.
Që nga ai moment ai nuk u bë më i gja llë, as dhe për fëmijën dhe nuk ka dhënë kurrë një pe nsi on ushqimor për të.