Të gjithë e dimë që dashuria e parë nuk harrohet, por shumë gra janë në dilemë nëse duhet të
rrez/ikojnë partneritetin ekzistues për një ave/nturë me ish-in. Nora (35) gjithashtu përballet me këtë dilemë.
“Ne ishim së bashku për gjashtë vjet, dhe pastaj Arifi vendosi të transferohej në Amerikë,” tha Nora.
– Largimi i tij ishte i vështirë për mua, sepse isha i ri dhe i dashuruar. Unë madje iu luta që të kthehej dhe kështu bëra një budalla.
Mendova se nuk do t’i mbij/etoja largimit të tij. Dy vjet pasi Arifit u largua për në Amerikë, unë fillova të takohem me Getin, ne u martuam dhe kemi dy fëmijë.
Burri im është një njeri i mrekullueshëm, një baba i kujdesshëm dhe një burrë i kujdesshëm, tek i cili mund të mbështetem në çdo kohë.
Besoja se do të isha besnik ndaj tij për gjithë jetën, por kur filloi pandemia, unë u takova me Getin në rrugë.
Ai është i divorcuar dhe ka një djalë i cili së fundmi është rritur. Sapo u takuam, Geti dhe unë menjëherë kujtuam “jetën e kaluar”.
Ne u takuam disa herë dhe përfunduam në sh/trat një natë. Ndihem e tme/rrshëme, e ndyrë, si një tra/dhtare …
Nuk di si ta shikoj burrin tim në sy, e lëre më fëmijët … A duhet ta pranoj që e tradhtova? Si mund të mësoj të jetoj me atë që bëra?
Psikologja: Kthehuni tek burri juaj dhe mos i thoni kurrë se e keni tra dhtuar, sepse kjo mund të shkat/ërrojë familjen tuaj.
Ajo që bëtë ishte moralisht e gabuar, por nuk u përpoqët të hakm/erreshe për burrin tënd.
Tregoni burrit tuaj në veprim sa e doni atë dhe sa do të thotë për ju që lundroni së bashku nëpër të gjitha stuhitë dhe stuhitë që sjell jeta me vete.