Burri im është me aftësi të kufizuara dhe nuk punon, ne jetojmë me pensionin e tij me të cilin nuk mund të blejmë as ushqime të domosdoshme për tu ushqyer.
Zotëria që po pastroj është 70 vjeç, qëndron mirë dhe i fortë nga shëndeti. Një ditë gjatë pastrimit vura re që ajo po më shikonte në mënyrë të çuditshme.
Ktheva kokën dhe vazhdova me punë pastaj ndjeva se po vinte nga prapa.
Ai erdhi nga shpina ime, më kapi dorën dhe ..më kërkoj të ulemi dhe të bisedojmë. Unë e mendova atë që nuk e dëshiroja dhe mbeta e hutuar se si do ti përgjigjem.
Shiko më tha: ti më ngjan fortë në gruan time të ndjerë e cila ndërroj jetë në moshë shumë të re dhe tani une nuk kam asnjë
njeri tjetër përveq teje kështu që kam vendosur që ta dhuroj gjithë pasurinë time dhe ti do të jetosh me burrin
dhe fëmijët në pasurinë time dhe të jetoni ashtu si duhet dhe nuk do ta keni më hallin e jetesës.
Lotët e mi rrodhën nga gëzimi, “njerëzit e mi, a ekziston edhe njerëz të tjerë kështu”