Month: October 2022

Une jam nje grua 45 vjece dhe kame 2 djem nje 18 dhe nje 20.

Punoj ne nje pune shteterore dhe drejtori me ngac.mon.

Une e dua shume bashkeshortin tim dhe familjen time.Dhe nuk dua te bej asnje gje gabim dhe as e mendoj dicka te till.

Por kam frlke se drejtori me heq nga puna.Ai me ftone ne zyre dhe me ak.uzon per gjera qe un si kam bere por me sa po kuptoj ai do te me perdor per dicka tjeter.

Cdo dite qe iki ne pune jam ne hall sepse kjo situate po me lodhe.Nuk e di a duhet ti tregoj bashkeshortit tim per kete gje apo jo.

Por kam frlke se mos humb vendin e punes.Nuk e di do doja nje ide nje mendim apo nje sugjerim per te vepruar.Nuk di si te veproj dhe cfare te bej.

Ju lutem me ndihmoni.

Kam qenë e dashura e një burrl të martuar që kishte një vajzë të vogël dhe për këtë nuk pendohem. Kam qenë një nga ato femra që thosha “unë nuk do ta bëja kurrë, kjo nuk ka për të më ndodhur, sepse nuk arrij deri aty”, por ja që ndodhi.

Problemi nuk qëndron vetëm te fakti se kam qenë e dashura e një burrl të martuar me fëmijë, por e kam tr.adhtuar edhe bashkëshortin tim pas disa vitesh martesë.

Jo gjithmonë një martesë që i reziston viteve është një martesë e shëndoshë, e mirë dhe kjo nuk do të thotë se ka funksionuar. Jo gjithmonë një femër apo mashkull tr.adhton për të thyer monotoninë, apo nga dëshira për t’u ndjerë e re.

Të paktën, për mua nuk ka ndodhur kështu, kjo sepse nuk ndihesha aspak monotone dhe as e vjetër në moshë. Tra.dhtia ime nuk ishte dëshirë për të provuar diçka të re, apo dëshirë për të shkuar me dikë tjetër në sht.rat.

Por, çfarë ndodhi?
Vite me radhë jam kënaqur gjithmonë me ato që kisha duke menduar se nuk mund të kisha më shumë se aq. E dija edhe vetë gjatë këtyre viteve që po kënaqesha me pak. Shihja çlfte të tjera dhe mendoja me vete: “Lum si ata! Sa do të doja që edhe unë të kisha një ma.rrëdhënie të tillë, të ishim një çift i tillë”.

Më pas i thosha vetes: “Është vetëm fasadë ajo që kanë ata, nuk mund të kesh më shumë nga ajo që ke”. Kështu vazhdoja të shijoja qetësinë dhe lumturinë time të verbër.

Ndoshta do të pyesni si ka mundësi që nuk e ka kuptuar bashkëshorti im apo, të paktën, të kuptonte “lumturinë” e rreme që kishim bashkë? Ai nuk ka kuptuar kurrë asgjë.

E, të tjerët? Për të tjerët ne ishim familje e përkryer, kisha krijuar “maskën” time dhe e përdorja gjithandej. Por, jeta ku nuk të përpIasë. Gjithçka që kam pasur në jetë e kam ndarë me bashkëshortin tim: interesat, miqtë… gjithçka është e përbashkët në një martesë.

Mirëpo, pas disa viteve martesë kisha gjetur një mik special, e që në fillim pata frikë. U përpoqa që të flisja me bashkëshortin tim, por pas kaq shumë vitesh që “gjithçka shkon për mrekulli”, nuk është e thjeshtë që t’i bësh të ditur partnerit që ka një problem.

Si çift nuk kishim asgjë të përbashkët
Që të shpjegohem më mirë, arrita të kuptoj se si çift nuk kishim asgjë të rëndësishme, asgjë që kishte rëndësi. Është e vërtetë që kishim fëmijë, por ne të dy si çift nuk kishim ndërtuar asgjë bashkë. Kishim një shtëpi, por nuk kishim një familje dhe nuk kishim ndërtuar instrumentet për të përballuar një krizë në çift.

Megjithatë, unë i bëra përpjekjet e mia për të folur me të, i kisha treguar për të kaluarën dhe këtë nuk e them për t’u justifikuar, por të gjitha ato që i kisha thënë unë kishin rënë në vesh të shurdhër ose, të paktën, duke gjykuar nga reagimi i tij dhe ka shumë mundësi mos t’më ketë kuptuar, sepse ishte sikur të flisnim dy gjuhë të ndryshme.

“Duhet ta kisha lënë më parë dhe më pas të nisja një histori të re me tjetrin”. Sa herë ia kam thënë vetes këto fjalë, por nuk arrita ta bëja. Pas shumë tentativave që kam bërë për të parë nëse mund të shpëtoja diçka nga martesa ime, vendosa të ndahem, por ishin fëmijët në mes dhe kjo nuk ishte aspak e lehtë.

Teksa i shihja të flinin fëmijët e mi, mendoja me vete se duhet t’i lija të jetonin edhe disa ditë në paqe. E shihja bashkëshortin tim dhe mendoja se ishte momenti ku duhet t’i tregoja gjithçka, por e shihja të qetë dhe të buzëqeshur e i thosha vetes: “Më mirë nesër, pse duhet t’ia japësh pikërisht tani këtë godltje?”.

Por, të nesërmen nuk gjeja kohë për të folur, ditën tjetër një nga fëmijët sëmurej, pastaj sa të kalonte Viti i Ri, që, të paktën, të ishin të qetë në këto ditë feste. Kështu e shtyja nga dita në ditë diskutimin që duhej ta bëja që nga fillimi. Ndërkohë, nuk mund t’i jepja fund ndjenjave që kisha për tjetrin…

Edhe sot martesa ime vazhdon të jetë e njëjtë, si në fillim, një martesë si gjithë të tjerat dhe kënaqem duke menduar se të gjitha martesat janë kështu. Ndoshta nëse nuk do të isha njohur me tjetrin do të vazhdoja jetën time e qetë.

Ajo që më ka habitur më shumë ishte fakti se një herë gruaja e të dashurit tim më ka pyetur se çfarë mendimi kisha për martesën e tyre nga ato që më kishte treguar miku im, pra i dashuri im. Unë iu përgjigja se më dukej një martesë si gjithë të tjerat dhe ajo m’u përgjigj: “Po, është e vërtetë.

Është një martesë si gjithë të tjerat”. E tregonte këtë si një arritje, si një vlerë. Unë e kuptova se nuk është kështu dhe nëse një martesë ka krisje, fundi mund të vijë edhe shkaku i një zënke për dashuri apo edhe për përpIasje të tjera.

Një vajzë, e cila është fejuar në moshë fare të re, jeton me frlkën se personi që ka në krah e tra.dhëton.

“Edhe pse jam fejuar në moshë të re, e di se çfarë është dashuria edhe familja.

Jam 16 vjeçe dhe kam 1 vit që jam fejuar. Kam lindur në Shëngjin, por jetoj bashkë me familjen në një vend të emancipuar. Ama neve i kemi ruajtur traditat dhe zakonet e zonës tonë.

Jam fejuar me djalin e një mikut tonë të familjes, në fakt familjet kanë dashur që të vegjël që kur në të dy të rriteshim të na bënin bashkë. E kështu ndodhi!

Ai është 3 vite më i madh si unë dhe unë e dua shumë, pafund , e kam jetën time. Por në vendin ku ne jetojmë, është turp të fejohesh që në moshën tonë. Këtu dalin, ndërrojnë të dashurit, edhe bëj marr.ëdhënie edhe pa u fejuar.

I fejuari ka shokë të huaj dhe unë rri me frikën se mos ata e ndryshojnë. Mos më tra.dhëton, e do ishte gjëja më e shplfur në botë për mua. Ne martohemi në verën tjetër e deri atëherë rri me mendjen tek ai. Tek telefoni, me kë doli, kush i shkruajti.

Ai thotë se jam gruaja e tij, por as vetë nuk e di pse kam kaq shumë frikë se më tra.dhëton dhe prishet gjithçka e jona. Nuk do të jetoja dot pa të edhe ai e di shumë mirë këtë fakt.

Ne i kemi dhënë fjalën njëri-tjetrit dhe familjes edhe dua të kem sa më parë familjen dhe fëmijët e mia. Por këtu frika është e madhe se djemtë e vajzat e quajnë turp të ndërtosh familje në moshën tonë…”, shkruan ajo.

Kjo është historia e një të riu nga Durrësi, i cili u m ashtrua nga një vajzë që e njohu në Facebook.

Letra e tij:

Quhem Elton dhe jam nga Durrësi. 7 muaj më parë jam njohur me një vajzë, rreth 29 vjeçe. Ishim të dy anëtarë të një fanpage në facebook dhe e kisha vënë re se komentet e saj ishin shumë të zgjuara. Më pëlqeu paraqitja e saj dhe të them të drejtën ishte shumë e bukur.

Menjëherë fillova të ëndërroja për të. Pasi bëmë disa biseda prezantimi ashtu si mund të bënte çdo mashkull edhe unë fillova ta ngacmoja. Bisedat tona po bëheshin gjithmonë dhe më shumë er otike, derisa një ditë i kërkova që të takoheshim. Ajo pranoi. U takuam dhe kështu filloi historia jonë.

E megjithatë duhet të them se ajo nuk më tregonte shumë gjëra për jetën e saj dhe në fakt për një pjesë të mirë gjërash më kishte gënjyer. Si fillim nuk më kishte treguar mbiemrin e saj të vërtetë, ose më saktë nuk më kishte treguar se ishte e martuar dhe mbante mbiemrin e burrit.

Mes shumë gë njeshtrave lidhja jonë vazhdonte dhe unë po das hurohesha çdo ditë dhe më shumë. Më pëlqente shumë ajo femër, ishte e pjekur dhe shumë e zgjuar. Ishte e ha tashme, kishte fytyrë dhe trup jo shës, me pak fjalë ishte e mrekuIIueshme, një nga ato femra që gjithkush do ta d ëshironte. Unë e dashurova edhe pse tr embesha nga ajo femër dhe ndjenjat që kisha për të.

Gjithsesi ndihesha me fat që e kisha takuar. Edhe ajo më thoshte se ndjente për mua dhe çdo ditë ma shprehte, por sipas saj ishte herët për të folur për das huri. Takimet tona ishin të mrekullueshme. Dilnim shpesh bashkë, pinim kafe, por ajo nuk pranonte që të njihej me shoqërinë time, apo unë të njihesha me shoqërinë e saj. Fliste pak për jetën që bënte dhe njerëzit që e rrethonin. Më thoshte gjithmonë se nuk kishin rëndësi, se raporti ynë ishte mbi gjithë të tjerët.

Më tregonte se Iidhja jonë e bënte të ndihej shumë mirë dhe e lumtur, se unë isha mashkuIIi ideal për të dhe jo vetëm në sh trat, por edhe si karaktere. E ndërsa unë po planifikoja pushimet surprizë me të, zbulova se ajo ishte e martuar, kishte një jetë tjetër, për të cilën unë nuk dija asgjë. Një ditë, pasi kishim bërë dash uri në një hotel në Tiranë, ajo u fut në d ush. I ra telefoni dhe lexova mbi të një emër burri. U bëra kurioz, por nuk e hapa. Regjistrova menjëherë numrin e tij në telefonin tim.

Kur ajo doli nga banja e pyeta se kush ishte ai person. Ajo u tr ondit dhe më tha që nuk kishte rëndësi dhe duhet të ikte me ur gjencë. Pasi u ndamë i telefonova atij numri për ta pyetur se cili ishte. Ishte e qartë gjithçka, ajo më kishte gë njyer bukur dhe unë id ioti i kisha besuar gjithçka edhe zemrën time.

Dy ditë më vonë ajo më kërkoi përsëri të takoheshim. Shkova, por këtë herë për të mësuar të vërtetën, për të mësuar se, cilat ishin ato pak të vërteta që më kishte thënë dhe cilat ishin të vërtetat e gë njeshtrave të mëdha që kishte treguar këta muaj.

Kishte tre vjet e martuar dhe nuk kishte fëmijë. Ishte njohur vetë me burrin e saj dhe kohët e fundit nuk shkonin mirë. Sipas saj kishte mbaruar das huria dhe ajo kishte vendosur ta kërkonte diku tjetër. Më tha se ndjente për mua, por nuk mund të fliste për da shuri. Më tha që ishte përfshirë nga pa sioni dhe nga dëshira për tu ha kmarrë ndaj burrit të saj të po shtër, i cili nuk e trajtonte mirë.

U bë gati një muaj që nuk takohemi më, por unë nuk arrij ta harroj. I shkruaj ndonjëherë, pasi tun dohem, por jam shumë i Iënduar dhe i zhg ënjyer dhe pendohem menjëherë.

Ajo ka kërkuar të takohemi dhe më thotë që do të div orcohet, që mund të jemi shumë shpejt bashkë, por unë nuk kam më besim tek ajo femër. Nuk e di, nëse po më thotë të vërtetën këtë herë, apo vazhdon të më gënjejë si ka bërë gjithmonë. Nuk mund ta faI edhe pse zemra ime vu an për të.

Shuplaka b*thëve ndodh sp ontanisht gjatë mar rëdhënies, është shumë e kënaqshme.

Por si ka mundësi që pëlqehet kaq shumë?Shpjegimet janë të shumta, dhe disa prej tyre i kanë rrënjët në shkencë.

“Journal of Neuroscience”, për shembull, ka vënë në dukje se si dhi mbja dhe kënaqësia kanë si emërues të tyre të përbashkët do paminën, një lëndë ki mike që prodhohet në përgjigje të dy sti mujve.

Në anën tjetër, një shu plakë në të pasme mund të ndihmojë për ta bërë mar rëdhënie më in tensive dhe të këndshme, sepse sjell një fl uks në rritje të gjakut në zonën e të pasmeve, shumë afër me atë të or ganeve gj.enitale, duke rritur ek.sitimin.

Nga pikëpamja psikologjike, megjithatë, ‘spa nking’ ka të bëjë edhe me din amikën e dorëzimit dhe të dom inimit, duke e bërë in.timitetin më intr iguese.

Përveç duarve, ekziston një gamë e gjerë lodrash se ksu ale për të kryer këtë praktikë, si për shembull, kamx hikët e butë prej lëkure.

Për këto arsye, ‘sp.anking’ mund të jetë e kënaqshme në të njëjtën masë si për burrat, ashtu dhe për gratë.

Gjëja e rëndësishme është që, për të dy, të ketë besim, respekt dhe pëlqim rec iprok.

Në praninë e këtyre elementeve, edhe një go ditje e mirë në të pasme mund të japë shumë kënaqësi në dhomën e gjumit.

Një çift i cili ishte nisur me avion për pushime, gjatë fluturimit ka filmuar një çift tjetër që ishte ulur 1 rresht mbrapa, të cilët filluan të kryenin marrëdhënie se.ksu ale.

Videoja u postua në Twitter nga Kiley Tully e cila shkruan:

Nëna ime dhe babai u nisën për një udhëtim të qetë në Meksikë ndërkohë që më dërguan këtë.

Në video, çifti mbajnë një telefon dhe filmojnë palën prapa tyre.

Nga pamjet e filmuara duket se asnjë nga pasagjerët e tjerë nuk e ka parë atë që po ndodh.

Ksha filluar punë si kameriere në një hotel në Dubai nëpërmjet një agjencie punësimi. Ishte hera e parë që udhëtoja jashtë vendit, puna ishte shumë e lodhshme dhe mënyra se si të trajtonin nuk ishte shumë e mirë. Punoja 10 deri në 12 orë në ditë dhe gjithë kohës isha e zënë sepse kishte jashtëzakonisht shumë punë. Mund të gjeja shumë punë të tjera, por nuk e lija dot këtë që kisha, për shkak të kontratës.

Puna si kameriere nuk më pëlqente aspak, por fitoja mirë dhe ishte e vetmja gjë që po më mbante në Dubai për momentin. Përveç këtyre, merrja edhe ilaçe sepse vuaj nga çrregullime bipolare. Vetëm ai që vuan nga kjo sëmundje ose nga depresioni më kupton se sa shumë vuaja. Ishte e premte dhe unë isha pushim. Zakonisht, vetëm dilja dhe bëja pazar për gjërat që më duheshin, por atë të premte, një shoqja ime më ftoi në një klub shumë luksoz ku e vetmja mënyrë që mund të futeshe ishte me prenotime, por kur ishin dy femra, edhe mund të futeshe. Vesha fustanin me të bukur që kisha dhe shkuam.

Fatmirësisht, na lanë të hynim dhe unë isha shumë e emocionuar. Vendi ishte shumë luks dhe të gjithë ishin veshur shumë bukur; ishte një mrekulli. U ulëm në një qoshe me shoqen time pasi nuk kishim prenotuar dhe mezi e gjetëm atë vend. Filluam të qeshnim kur pamë menunë sepse çmimet ishin jashtëzakonisht të larta dhe ne porositëm, unë një koktejl analkolik pasi nuk pi alkool dhe shoqja ime, një gotë verë me çmimet më të ulëta të mundshme. Afër nesh kishim një tavolinë me disa djem që ishin veshur shumë bukur dhe ndërkohë që po bënim foto me shoqen time njëri nga ata nxjerr dy gishtat. –

Ata janë shumë të bukur – i thashë shoqes sime dhe bëmë sikur nuk na interesonin. Më pas erdhi kamerierja me dy xhin tonik dhe tha që i kishim nga ajo tavolina që kishim afër. Ne i falënderuam duke ngritur gotën. Më pas, ata u larguan dhe unë i thashë shoqes sime:– Shiko, nuk është se iu pëlqyem ne, thjesht na panë si më gjynahqaret këtu dhe na dhanë gotat -dhe filluam të qeshnim. Pas disa minutash, erdhi djali bjond që ishte më përpara dhe na tha: – Ne jemi ulur poshtë. Dëshironi të vini te tavolina jonë? Ne shkuam poshtë dhe aty u takuam me djemtë e tjerë. Aty ishte dhe ai për të cilin, që në momentin e parë që e pashë, mendova: “Unë do të bie në dashuri me këtë”.

Djemtë ishin nga Suedia dhe kishin ardhur me pushime në Dubai. Më pas, djali biond u largua dhe unë fillova të flisja me djalin që pëlqeja. Ishte brun, i veshur shumë bukur. Më pas, djali bjond erdhi me dy vajza të tjera shumë të bukura dhe djali që unë pëlqeja, iu afrua pak atyre. “E humba”, mendova. Më vonë ai m’u afrua edhe mua, më preku te faqet dhe më pyeti se pse isha aq e ngrohtë. E kuptova që edhe ai më pëlqente pak dhe isha duke përjetuar momente shumë të bukura. Shoqja ime u largua dhe më pyeti nëse do të shkoja me të.

Unë i thoja: “Të lutem, rri edhe pak se mua po më pëlqen shumë ky djali”, por ajo u largua dhe unë qëndrova vetëm. Në fund ata paguan dhe po largoheshin. Unë qëndrova aty. Ai erdhi dhe më pyeti: “A mund të të puth?”. Unë i drejtova faqen dhe ai më tha me një zë të ulët, të ëmbël: “Buzën” dhe më puthi në buzë. Ishte puthja më e ëmbël që kisha marrë ndonjëherë. As që e kisha imagjinuar ndonjëherë që të më pëlqente kaq shumë dikush në aspektin fizik sepse në aspekte të tjera nuk e njihja. Unë djemve gjithmonë u gjeja difekte, por me atë isha shumë e tërhequr, më pëlqente shumë. Ai më puthi dhe u largua. Aty unë shtanga dhe mendova: “O Zot, po sikur të mos kthehet më?!”. Prita disa minuta dhe ai u kthye e më tha: – Të lutem, eja me mua sonte.

Jam shumë i dehur dhe dua që dikush të kujdeset për mua. Unë i thashë: – Jo, më vjen keq, nuk vij dot. Nuk e kisha bërë kurrë një gjë të tillë, të shkoja me një djalë që sapo e kisha njohur ne klub, por kur e pashë që po largohej, i kapa dorën dhe u largova me të. – Jam shumë i pirë, – më tha, por mua më dukej normal.

Morëm taksi dhe po shkonim te hoteli ku ai rrinte. Ai u ndal dy herë për të vjellë. Doja të shkoja t’i rrija afër, por nuk e bëra, duke menduar që ishte shumë herët për të bërë një veprim të tillë. Gjatë gjithë rrugës më pyeste se si ndjehesha, ndërkohë që ishte ai që ndjehej keq. Shkuam te hoteli ku rrinte… Ç’të shikoje! Një hotel me 5 yje, super luksoz. Njehesha shumë në siklet sepse nuk më kishte ndodhur ndonjëherë të shkoja të flija me dikë që sapo e kisha njohur, por ai më pëlqente dhe çdo gjë e tij më bëri të ndjehesha shumë mirë. Nuk më zinte gjumi, ndërkohë që mbaja të shtrënguar dorën e tij dhe nuk fjeta fare, tërë natën. Në mëngjes ai u zgjua dhe unë e pyeta se si ndjehej. Më tha që nuk ndjehej mirë dhe se kishte pirë shumë. Aty më tha që ishte 37 vjeç dhe që kishte një kompani ndertimi. Pastaj erdhën shokët e tij në dhomë dhe unë e pyeta se deri kur do të rrinte.

Ai më tha: “Do të largohem “next Monday” (të hënën tjetër) dhe unë e mendova që ai do të largohej të hënën tjetër dhe jo të hënën që vinte. “Do rrike goxha!”, i thashë. U mundova t’i afrohesha dy herë, por po më rrinte larg. U ndjeva shumë keq, bëra dush dhe u largova. Kur po largohesha, më pyeti nëse kisha kaluar një natë të bukur. Unë i thashë që po dhe u largova me një ndjenjë trishtimi. Ishte djali i ëndrrave të mia deri në ato momente. Nuk gjeja asgjë që nuk shkonte tek ai. Më vonë u kujtova që të paktën t’i kisha dhënë numrin e telefonit tim sepse nuk i thashë as se te cili hotel punoja, por mendova: “Do t’i telefonoj te hoteli dhe do ta përshëndes një ditë tjetër”.

Ditën e hënë mora në telefon hotelin dhe ata më thanë që ai ishte larguar. Domethënë, unë isha ngatërruar; ai do të ikte këtë të hënë dhe jo të hënën tjetër. Fillova të qaja. E kisha humbur përgjithmonë dhe nuk i thashë se sa shumë më kishte pëlqyer dhe sa mirë isha ndjerë. Më ka ngelur peng dhe sot, pas një viti e gjysëm, unë përsëri e mendoj. Kam kontrolluar gjithandej në internet dhe rrjete sociale që ta gjej, por nuk e kam gjetur dot. Më ka mbetur vetëm një foto jo shumë e qartë e tij. Më thonë “it vvas meant to be like this” (ishte e shkruar të ndodhte kështu), por unë nuk e harroj dot. Lutem që të mund ta takoj ndonjëherë në jetë dhe t’i them se sa shumë e kam menduar. Ju lutem, më sugjeroni se si mund ta gjej. i vetmi informacion që kam është se ai quhet Robert, është 38 vjeç, brun dhe ka një kompani ndërtimi në Suedi.

Një vajzë nga Tirana, ka befasuar me shkrimin e saj se pas martesës ka zbuluar dashurinë e vërtetë dhe nuk është burri i saj.Elisabeta kërkon mendime se si të marrë një vendim në këtë situatë, ku thekson se nuk do pa rag jy k im e pasi me të vërtetë ndodhet mes dy zj a rr es h.

LETRA:

Jam e sigurt që shumë nga ju që do lexoni historinë time do më p ara gj yk oni dhe do mendoni se jam një e pë r da lë, por në të vërtetë jam një femër e moralshme dhe e pafat.

Jam martuar katër vjet më parë me një djalë të këndshëm dhe të sjellshëm dhe të them të drejtën ndjehem mirë me të. Deri pak kohë më parë mendoja se isha e lumtur, por në fakt kjo nuk ishte e vërtetë. Lumturinë e vërtetë njeriu e ndjen, atëherë kur është pranë njeriut që dashuron, me të mirat dhe të këqijat, me të me tat dhe d efe kte t që ai ka.

Dhe unë e kam gjetur dashurinë, që për fatin tim të keq nuk është burri im. Jam njohur me të në një periudhë të keqe të jetës sime dhe ai ka qenë anija ime e shpëtimit, njeriu tek i cili gjeja mbështetje dhe siguri.

Gjatë asaj periudhe ai u dashurua me mua dhe unë ndihesha si në de t yri m me të. Ndoshta duket qesharake mënyra se si do e shpreh, por nuk gjej formë më të përshtatshme, unë nuk e dashuroja, por e kisha fort xhan. Meqë ai më kishte qëndruar pranë, meqë ishte një djalë i mirë, nga ata që vajzat ëndërrojnë pranova të lidhesha me të dhe më pas të martohesha.

Nuk e kam marrë asnjëherë në konsideratë mungesën reciproke të pa sion it nga të dy ne, sepse vlerësoja më shumë mirëkuptimin dhe dashurinë “vllazërore” që ishte mes nesh. Jeta ime ishte e qetë, me ulje ngritjet që ka çdo njeri, por përgjithësisht isha e kënaqur.

Gjithçka do të t ro nd it ej dhe sh ka të rro h ej në momentin që në jetën time hyri dikush tjetër. Ai ishte një nga shokët e shoqeve të mia dhe ishte djalë simpatik. Natyrisht që në dijeni të kësaj shoqërie ishte edhe bashkëshorti im, por ai nuk është aq i li g, sa të mendonte se mund të ndodhte diçka me mua dhe ata njerëz.

Me këtë djalin që në fillim pati një tërheqje të fortë, por gjithçka ishte në nivelet e miqësisë. Gjithçka ndryshoi më vonë, në kohën që ai u nda nga e dashura. Ne miqve na tregoi se i dha fund lidhjes për shkak se mendonte për një femër tjetër, por pa e treguar se për kë bëhej fjalë. Këtë e zbulova unë më vonë, pasi më telefonoi dhe më ftoi në kafe.

Ai më tregoi se pavarësisht se i njihte shumë mirë rrethanat me mua ishte dashuruar dhe këtë nuk e ndryshonte dot. Të jem e sinqertë të njëjtën gjë provoja dhe unë dhe ndryshe nga ai që gjeti guxim t’i jepte fund lidhjes, unë nuk munda t’i tregoja bashkëshortit tim për këtë histori. Vendosa të tërhiqesha dhe për një periudhë kohe shkëputa çdo kontakt me të.

Gjatë gjithë kohës mendoja për të, i ndjeja mungesën, më mungonin të qeshurat e tij, fjalët, zëri, karakteri, batutat, mënyra si më shihte dhe si më përshëndeste. Nuk durova më dhe vendosa të komunikoja me mesazhe.

Pasi folëm për një periudhë kohe të gjatë, vendosëm që të takoheshim dhe mund të them se ai takim ishte si dy të dashuruar të përjetshëm që kishin vite pa u parë. Përqafimet ishin të përzemërta, por asgjë më shumë nuk ndodhi mes nesh.

Mar rë dhën ia jonë u bë më e afërt dhe më e ngushtë dhe dëshira për tu njohur më mirë ishte shumë e madhe. U bëmë kohë që kemi këtë raport dhe ju betohem që mes nesh nuk ka ndodhur asgjë më shumë, sesa takimet, diskutimet, prekjet e duarve dhe ndonjë puthje e lehtë në faqe.

Ai më lutet që t’i jap zgjidhje kësaj situate, por unë nuk di çfarë të bëj. Çfarë duhet të bëj me burrin tim? Këtë pyetje ia bëj vetes çdo mbrëmje dhe ndjehem tm err ësi sht në f aj. Ai nuk meriton që të shpërblehet në këtë mënyrë, por as unë nuk e meritoj që ta humbas këtë mundësi, që ndoshta është e vetmja për të qenë e lumtur.

Askush nga shoqëria jonë nuk e di që ne vazhdojmë kontaktet dhe unë jam përpjekur që të shkëputem edhe me ta, për mos të rënë në sy. Natyrisht që burri im nuk ka dijeni që unë takohem me këtë djalë, megjithëse e njeh, ashtu siç njeh pjesën tjetër të shoqërisë.

Ndërsa dje bëri publik vendimin për mos hyrjen në fuqi të fashës 800 KW, ditën e sotme, gjatë një bashkëbisedimi në “Facebook”, Kryeministri Rama bëri me dije se fasha do të vendoset në nëntor.

Rama bëri me dije se në bazë të kushteve të motit, ky vendim mund të rimendohet sërish.

Rama: “Në muajin nëntor do të vendoset fasha duke pasur parasysh parametrat ose do t’i rikthehemi këtij vendimi duke pasur parasysh parametrat. Është e vërtetë që nuk është shtuar asnjë burim energjie.

Ne kemi bërë një ndryshim shumë të rëndësishme në kontrata e bëra me hidrocentralet nga qeveria e mëparshme. Sot do ta çonin shpenzimin e buxhetit në pikën ku do të kishim një hap larg dhëmbët e falimentimit të shteti. Duke qenë se ne i rinegociuam ato kontrata, vendosëm një tavan edhe përballë jo vetëm investitorëve por dhe përfaqësuesve diplomatikë që na ulën në tavolinë dhe na kundërshtonin, ne kemi shumë më pak detyrime ndaj tyre.

Në kushtet e kësaj krize kemi një fitim shumë më të madh në raport me atë që do të kishim, 300 milion në vit”, shprehet kryeministri.

Gjermani ka deklaruar se ka pasur një bum kërkesash për viza nga qytetarët rusë, situatë kjo e krijuar që pas deklaratës së presidentit rus Vladimir Putin, i cili njoftoi mobilizim të pjesshëm, referuar 300 rezervistëve të cilët do të dërgohen në front.

Po e juaja cila është? Njihuni me ditën më me fat për secilën shenjë të horoskopit
Reuters ka raportuar se ambasadat gjermane në vendet fqinje me Rusinë kanë parë një rritje të kërkesave për viza.

Der Spiegel raportoi më parë se misionet gjermane në Jerevan, Astana, Tbilisi, Baku dhe Minsk kishin regjistruar mijëra kërkesa për leje hyrjeje në Gjermani që nga deklarata e Putinit.

“Gjermania ka përjetuar një rritje të kërkesave për viza nga qytetarët rusë që nga urdhri i mobilizimit të Vladimir Putin. Në kryeqytetin e Gjeorgjisë Tbilisi, më shumë se 300 aplikime për viza u regjistruan nga shtetas rusë në ambasadën gjermane që kur filloi mobilizimi i pjesshëm në mes të kësaj jave”, ka deklaruar një burim nga Ministria e Jashtme gjermane.

Shifrat janë goxha të larta kur i krahason me kërkesat e muajve të fundit, që shkonin deri në maksimumi 20 kërkesa në muaj.